Agatha Christie gibi ünlü bir polisiye yazarının 0′dan tanıtılmasına gerek yoktur herhalde. Varsa bile benden beklemeyin, şimdiye kadar 60′dan fazla kitabını okumuş biri olarak o işe girersem çıkamam ben, amacım da diziyi tanıtmak zaten. Bilmeyen için internet var, kitabevleri var, en olmadı kütüphaneler var.
Agatha Christie’yi tanıyan onun kitaplarının ve dedektiflik tarihin en ünlülerinden Hercule Poirot‘yu tanır zaten. Takvimler 1989′u gösterirken, Agatha Christie ölmüşken ama ben daha doğmamışken İngiltere’nin önemli kanallarından ITV‘de Poirot üzerine bir dizi başladı. Yani en temel haliyle bir dedektiflik dizisi. Poirot’yu tanıyanlar için de tahmin edeceğiniz gibi onun roman ve kısa öykülerdeki maceralarının bir TV dizisi olarak bölümler halinde ekrana aktarılması.
#Önemli Not# Dizi 1989′da başlamış olsa da 24 sezonu falan yok. İngilizler dizinin çekimlerini ve yayınlanmasını 1-2 yıla yaydığından aradan geçen 24 yıl içinde 12 sezon yayınlandı. Hatta 13. sezonunartık hikayelerin çekilmesi bittiğinden dolayı son sezon olmasına karar verildi. Ama aklınıza uzun sezonlar falan da gelmesin. Sezonlar en az 2, en çok 11 bölüme kadar sürmekte. Hali hazırda TV’de yayınlanmış bölüm sayısı 66, dizi final yaptığında da 70 ile yayın hayatını kapatmış olacak.
Son, yani 13. sezonun ilk bölümü Haziran’da yayınlandı ama bölümlerin arasına da zaman koyulduğu için final 2014 Ocak’ında yayınlanacak. En nihayetinde Ocak 1989′da başlayan dizi zamansal olarak da 25 yılı bitirmiş olacak. Son olarak, dizinin kısa sezonlu bölümlerinin filmvari 90-100 dakikalık, 10-11 bölümlük olanlarının 50 civarı dakikadan oluştuğunu da ekleyeyim. Olur da izlerseniz sonradan şok olmayın.
Not 2: Dizi ülkemizden çekilmeden önce D-Smart ve Teledünya bünyesindeki Universal Channel‘da yayınlanıyordu. Hatta 6. sezondan itibaren altyazılar TV-Rip olarak hazırlanmış durumda. Universal’dan sonra ülkemizde TV’den yayınlayan çıkmadı bildiğim kadarıyla.
Not 3: Poirot’nun araştırdığı olaylardan bölümler çekilse de, hatta bazı kısa hikayeler uzun bölümlerin içine yedirilerek anlatılsa da Acı Kahve bu 70 bölümde yoktur. Agatha zamanında onu tiyatro olarak yazmış, sonradan romana uyarlanarak basılmıştır. Hatta halen oynanan bir tiyatro eseri olarak dünyanın en uzun süredir oynanan tiyatro oyunu rekorunu gün geçtikçe geliştirmektedir.
Giriş kısmı bu kadar yeterse artık konuya biraz daha detaylı gireyim:
Agatha Christie’den bahsetmeyeceğim demiştim ama Hercule Poirot’dan (“Herkül Puaro“) bahsetmek lazım. İnsanlar başta Fransız ya da diğer başka milletlerin vatandaşı sansa da aslında Belçikalı olan, yumurta gibi kafası, her daim giydiği rugan ayakkabıları ve övünmeyi çok sevdiği bir bıyığı olan bir özel dedektif. Aslında polis emeklisi birisi olarak orta yaşlı ve baktığı davalar genellikle yüksek profilli insanlara ait. Hatta bilen bilir olayları çözerken “beyninin gri hücerelerini kullanması” ile ünlüdür. İnanılmaz bir düzen takıntısı ve kendini beğenmişliği var, tabii ki zekası da.
Sherlock’un Holmes’u misali Poirot’nun yanında da her zaman olmasa bile yakın arkadaşı Arthur Hastings‘i gördüğümüz oluyor. Bunun dışında polisiye roman yazar arkadaşı Ariadne Oliver veya polis teşkilatından arkadaşı Müfettiş Japp gibi tanıdıkları da zaman zaman olaylar içinde yer alıyor. Kendisi kadar mükemmelliyetçi sekreteri Miss Lemon ve becerikli sadık uşağı George da cabası.
Arthur Hastings ve Poirot
Vakalarında seçiçi biri olarak bazı olayların yakınında olması ya da iyi/eskiden tanıdığı birinin ricası da yeterli olabiliyor. Olayları çözdüğündeyse dahil olanları aynı mekanda toplayarak herkesin içinde gerçeği açıklama gibi yaygın bir huyu da var. Ayrıca, Sherlock gibi karşı cinsle arasındaki durum oldukça stabil…
Poirot’nun, yani aslında dizinin genel tarzı bu şekilde. Dışarıdan bakıldığında bölümlük polisiyelere benzese de içeriden öyle değil işte. Poirot’yu İngiliz oyuncu David Suchet canlandırıyor, ki benim de içinde olduğum büyük bir topluluğun görüşüne göre kendisi Agatha’nın kitaplarında yarattığı Poirot’yu ekrana yansıtmada en başarılı işim.
Normade bölümü 90 dakika süren dizilere gıcık olsam da konu Agatha kitaplarını uyarlamak olunca iyi bile oluyor. Kitapları seviyorsanız ne demek istediğimi anlarsınız. Oyunculuk zaten dediğim gibi iyi seçim bir ana kadro ve yan kadrodan oluşmakta. Üstelik kitapları veya hikayeleri de uyarlarken neredeyse aslına sadık kalınmış.
İlk sezonlarda mecburen 90′lı yıllara ait çekim teknikleri kullanılmasına rağmen insanın gözüne de batmıyor. Agatha hikayeleri de 1. Dünya Savaşı sonrası-1975 arasında geçmesine rağmen günümüzdekilere taş çıkartıyor sonuçta.
Ariadne Oliver ve Poirot
Velhasıl eğer polisiye seviyorsanız, daha da önemlisi Agatha Christie ve Hercule Poirot sever biriyseniz diziyi kesin bir deneyiverin. İnsanın okuduğu kitapların ekrana yansımasını görmesi bir hoş oluyor. Üstelik neredeyse aynen uyarladıkları için saç baş yolma falan da yok.
Sevmiyorsanız ya da alakanız yoksa bile deneyiverin bir zahmet. Agatha Christie ve Hercule Poirot piyasada polisiye diye geçinen kaç “şeye” önünde şapka çıkartır bilemiyorum. Kadının kendisi için bir tanıtıma, dizinin de bir başkasının referansına bile ihtiyacı yok aslında. O vakit iyi seyirler…
Yakında: Agatha Christie’s Marple …
@AytacKara @BirDiziHaber aytac@birdizihaber.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder